Κυριακή 18 Ιουλίου 2010

Να μπει η Ορεινή Νάξος στο ΕΣΠΑ!


Για όποιον δεν έχει καταλάβει το ΕΣΠΑ είναι η τελευταία δυνατότητα που έχει η Νάξος να αποκτήσει στοιχειώδεις υποδομές, στην εκπαίδευση, την υγεία, τους δρόμους και τα λιμάνια. Είναι η τελευταία σύνδεση με την ανάπτυξη. Μετά από απλώς δεν θα υπάρχουν κονδύλια! Αν, λοιπόν, υπάρχουν άνθρωποι που θέλουν να βλέπουν τη ζωή τους στη Νάξο 20 χρόνια αργότερα τώρα είναι η τελευταία ευκαιρία, όχι για μια νέα κατασπατάληση πόρων, αλλά για την αξιοποίηση της κοινής λογικής. Αυτή τη φορά πρέπει τα οφέλη να είναι για τους πολλούς, αλλιώς ας αφήσουμε τον τόπο στον τύχη του.

Για την Ορεινή Νάξο τα ζητήματα είναι πολλά. Ο πυρήνας όμως πρέπει να είναι η οικονομική ανάπτυξη διάρκειας 12 μηνών, σε συνδυασμό με την παροχή ολοκληρωμένων υπηρεσιών εκπαίδευσης και υγείας. Οι ιδές για το πως τα μειονεκτούντα χωριά της Ορεινής Νάξου μπορούν να αποκτήσουν οικονομική ζωή όλο το χρόνο, υπάρχουν. Για να γίνουν όμως πραγματικότητα πρέπει να γίνουν τα έργα υποδομής. Κάθε χωριό πρέπει όχι απλώς να συντάξει την ατζέντα του, αλλά και να ορίσει τα πρόσωπα που θα "τρέξουν" για να υλοποιηθούν σε συνεργασία με το νέο ενιαίο δήμου Νάξου. Τώρα , λοιπόν, που λόγω των εκλογών θα αρχίσουν να υπόσχονται λαγούς με πετραχήλια, ήρθε η ώρα της δράσης των πολλών ανθρώπων.

Κυριακή 11 Ιουλίου 2010

Το παραμύθι έχει τέλος



Επιστρέφω μετά από καιρό για να γράψω ένα κείμενο που χρωστάω για το Λυώνα. Η ορεινή Νάξος είναι ιδιαίτερα όμορφη, όμως ορισμένα τμήματά της παραμένουν σε μια ηθελημένη αφάνεια. Μια τέτοια κατηγορία είναι και ο Λυώνας που φαίνεται πως έχει παγιδευτεί σε έναν άλλο χωροχρόνο όπου ορισμένοι πιστεύουν πως τους ανήκουν τα πάντα, ενώ η παροχή ανταποδοτικών υπηρεσιών από τη δημοτική αρχή, θεωρείται κάτι σαν χάρη, με έντονο το στοιχείο της μεροληψίας.

Και από τις γενικές παρατηρήσεις , στις ειδικές.
-Ο τόπος δεν έχει έναν λιμενοβραχιονα. Δεν νοείται πως περιοχή που "βλέπει" στο Ανατολικό Αιγαίο και αποτελεί περάσμα για τα πλοία της ακτοπλοϊας να μην έχει λιμάνι, αν και έναν αιώνα πριν μαούνες έμπαιναν στον Όρμο του Λυώνα.

-Ο δρόμος είναι τραγικός. Με ελάχιστη σήμανση, ανέμεσα στα ορυχεία, με θέα το κενό. Η διάνοιξη του δρόμου της Μέσης είναι άμεση και επιτακτική ανάγκη για την ασφαλή μετακίνηση πολιτών και επισκεπτών.

-Οι άνθρωποι. Εχω γνωρίσει την καλοσύνη και τη φιλοξενία των κατοίκων της Κορώνου και του Λυώνα αλλά και ταυτόχρονα το μίσος, την οργή, την εξαπάτηση. Αυτά δεν αλλάζουν εύκολα.

-Η παραλία και η πλατεία του Λυώνα. Δεν υπάρχει ούτε το ένα, ούτε το άλλο. Επί χρόνια δημοτικές αρχές και κάτοικοι αδιαφορούμε για αυτό το τμήμα του δημόσιου χώρου. Το προφανές για την παραλία θα ήταν η μετακίνηση των βότσαλων και η κατασκευής μιας πλατείας που θα επιτρέπει στα παιδιά να παίζουν με ασφάλεια στις διακοπές τους Και όταν μιλάμε για πλάτεία δεν εννοούμε τη "μαϊμού" που παρουσιάστηκε σε διάφορα έγγραφα πριν από χρόνια για να εξυπηρετήσει καιροσκοπικά σχέδια. Η πολιτική του "μεταξύ μας" είναι σοβαρός παράγοντας διατήρησης της σημερινής θλιβερής πραγματικότητας.

-Για όλα αυτά τα έργα χρειάζονται μελέτες από επιστήμονες . Είναι καθήκον της δημοτικής αρχής να διεκδικήσει τα χρήματα.

-Αλλά και πάλι αν δεν γίνουν όλα αυτά , η δημοτική αρχή έχει καθήκον για πρώτη φορά να αποτυπώσει την καταστροφή που έγινε σε κοινοτικό κτίριο, να δημιουργήσει τις προυποθέσεις για ένα ασφαλές περιβάλλον στην πλατεία και τον όρμο και να δημοπρατήσει θέσεις τραπεζοκαθισμάτων για τους καταστηματάρχες της περιοχής, για να τελείωνει και η γνωστή ενδοοικογενειακή κόντρα.